Op het gebied van beursgenoteerde markten zijn de meeste transacties secundair van aard, waarbij het grootste deel van het transactievolume afkomstig is van de aan- en verkoop van bestaande aandelen, in tegenstelling tot IPO's. Dit staat in schril contrast met de private equity-wereld, waar secundaire markten slechts iets meer dan 1% van de wereldwijde private equity-activa in 2024 voor hun rekening namen1.
Toch zijn er secundaire private equity-markten ontstaan die groeien, wat suggereert dat ze een essentieel instrument worden om kopers en verkopers met elkaar in contact te brengen om privéactiva te verhandelen. Dit weerspiegelt de natuurlijke progressie van een rijpende markt, die zich ontwikkelt in de richting van de huidige beursgenoteerde markten.
Secundaire private equity-transacties kunnen vele vormen aannemen. Investeerders kunnen een directe secundaire transactie aangaan om directe belangen in een private onderneming te verhandelen, of ze kunnen bestaande verbintenissen in een private equity-fonds verhandelen. In het laatste geval zijn er twee belangrijke soorten transacties:
Transacties onder leiding van een LP: Dit zijn de meest voorkomende transacties, die plaatsvinden wanneer een limited partner (LP) zijn belang in een fonds (of belangen in meerdere fondsen) verkoopt aan een secundaire koper, die vervolgens de rechten en plichten van die limited partner in het bestaande fonds overneemt. Deze transacties worden geïnitieerd door een LP.
Door de GP geleide transacties: Deze transacties worden geïnitieerd door een general partner (GP), meestal om de kapitaalstructuur van een bedrijf te reorganiseren of om de investeringsperiode voor geselecteerde activa in een fonds te verlengen. In dit laatste geval worden de geselecteerde activa overgebracht naar een nieuw vehikel en hebben de bestaande commanditaire vennoten de optie om hun holdings door te rollen of te verkopen aan een secundaire koper tegen een vastgestelde prijs.
Het was noodzakelijk en onvermijdelijk dat secundaire private markten zouden ontstaan en groeien, vooral gezien de langetermijnhorizon en de illiquide aard van private equity. Secondaries zijn een belangrijk liquiditeitsinstrument geworden in een ecosysteem waar huisdokters soms verplicht zijn om investeringen langer vast te houden dan ze oorspronkelijk van plan waren als gevolg van hogere rentetarieven, tragere M&A activiteit, een lichte IPO-markt of gewoon de tijd die nodig is om een businessplan te realiseren.
Zelfs als de uitdagende exit-omgeving verbetert door dalende rentetarieven en een herstel van de fusies en overnames, zal de vraag naar secundaire obligaties waarschijnlijk robuust blijven; ze zal onlosmakelijk verbonden blijven met de vraag naar liquiditeit, die zeer seculair en persoonlijk is. Liquiditeiten hebben een grote waarde, ongeacht het marktklimaat of de bedrijfscyclus.
Hoewel liquiditeit een belangrijke reden was voor de hausse in secondaries en een belangrijk voordeel vormt voor verkopers, bieden secondaries ook voordelen voor beleggers:
Potentieel voor aantrekkelijke prijsstelling en structurering: Secundaire private equity markten laten investeerders kopen tegen een korting in ruil voor het verschaffen van liquiditeit in een inherent illiquide activaklasse. Secundaire transacties maken het ook mogelijk om te onderhandelen over voorwaarden zoals betalingstermijnen en of er een hefboomeffect kan worden gebruikt om een portfolio te verwerven, wat de flexibiliteit biedt om een win-win deal te vinden voor alle partijen.
Toegang tot gevestigde portfolio's en diversificatie: Omdat het bij deze beleggingen gaat om het verwerven van portfolio's met bekende onderliggende activa, wordt het blindpoolrisico beperkt en kunnen beleggers een grondiger due diligence uitvoeren in hun beleggingsproces. De onderliggende bedrijven zijn meestal verder in hun waardecreatiecyclus; bovendien zijn deze portfolio's vaak sterk gediversifieerd, waardoor ze een brede blootstelling bieden aan bedrijven van verschillende grootte, sector, leeftijd en regio.
Vermindering van de J-curve en sneller rendement op kapitaal: De J-curve illustreert de verwachte netto cash flow van een typische private equity primaire investering. Zoals de grafiek laat zien, zijn de rendementen negatief in de periode waarin kapitaal wordt opgevraagd. Secundaire beleggers kunnen instappen rond jaar 4 tot jaar 7 van de levenscyclus van een conventioneel fonds, wat betekent dat ze worden blootgesteld aan meer volwassen bedrijven.
Secundaire private equity markten zijn duidelijk een vitale bron van liquiditeit voor traditionele private equity investeerders. Toch blijft er een belangrijke vraag: hoe kunnen beleggers toegang krijgen tot deze transacties? We zijn getuige van het begin van een secundaire koopkans in private markten en we willen dat onze investeerders vanaf vandaag kunnen deelnemen aan deze langetermijntrend. Secundaire private equity-markten hebben al een robuust groeitraject doorgemaakt, met transacties die in 2024 een recordhoogte van 160 miljard dollar zullen bereiken2, en er wordt verwacht dat de stijgende trend de komende jaren zal aanhouden.
Carmignac Private Evergreen, een van de weinige fondsen die zich uitsluitend richten op de private-equityportefeuille, heeft een aanzienlijke allocatie aan secundaire fondsen om ten volle te profiteren van de voordelen die dit segment kan bieden aan een traditionele portfolio.
*Risicocategorie van het KID (essentiële-informatiedocument) indicator. Risicocategorie 1 betekent niet dat een belegging risicoloos is. Deze indicator kan in de loop van de tijd veranderen. **De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) 2019/2088 is een Europese verordening die vermogensbeheerders verplicht hun fondsen te classificeren zoals onder meer: artikel 8 die milieu- en sociale kenmerken bevorderen, artikel 9 die investeringen duurzaam maken met meetbare doelstellingen, of artikel 6 die niet noodzakelijk een duurzaamheidsdoelstelling hebben. Voor meer informatie, bezoek: https://eur-lex.europa.eu/eli/reg/2019/2088/oj?locale=nl.