Opkomende markten: Latijns-Amerika in de kijker

Brazilië is een economisch zwaargewicht en de grootste markt van Latijns-Amerika. Het heeft alle troeven in handen om van de nieuwe geopolitieke wereldorde te profiteren. Als belangrijk exporteur van soja, ijzererts en aardolie heeft het in 2022 een aanzienlijke bijdrage geleverd aan de wereldwijde consumptie en mede dankzij de hoge grondstoffenprijzen stevige groeicijfers neergezet. Die trend zet zich in 2023 wellicht voort, al weegt de vertragende wereldeconomie wel op de groeivooruitzichten.

Brazilië zal ook profiteren van de heropening van China, de belangrijkste handelspartner van het land. In 2021 tekende de tweede economie ter wereld namelijk nog voor meer dan een derde van de Braziliaanse export. Dat de vraag vanuit China aantrekt, kan goed nieuws zijn voor de Braziliaanse aandelenmarkten, die vandaag aantrekkelijk gewaardeerd zijn.

De monetaire verkrapping is in Brazilië ook al ver gevorderd. De inflatie piekte in april 2022 op 12,1% – het hoogste niveau in bijna twintig jaar – en viel vervolgens terug tot 5,8% in december 2022² . Dat is nog altijd meer dan het streefdoel van 3,25% van de centrale bank, maar Brazilië zou niettemin een van de eerste landen kunnen zijn die opnieuw een verruimender beleid gaan voeren. Aangezien de richtrente er nu 13,75% bedraagt, biedt het dus een bijzonder interessant rendement voor obligatiebeleggers:

• Met een tienjaarsrente van meer dan 10%, aanzienlijk meer dan in de Verenigde Staten, bieden Braziliaanse staatsobligaties in lokale valuta beleggers een buitengewoon aantrekkelijke reële rente – een van de hoogste ter wereld – én een kans om op korte termijn te profiteren van een stijging van de Braziliaanse real.

• Als belangrijk financieel knooppunt in Latijns-Amerika heeft Brazilië ook mooie kansen te bieden op het vlak van bedrijfsobligaties, zoals B3, de beurs voor Braziliaanse uitgiften.

De Mexicaanse economie groeit in 2023 naar verwachting met 1,7%³ , vooral dankzij de binnenlandse consumptie en de handel met belangrijke partners, zoals de Verenigde Staten.

Het draconische beleid waarmee de Chinese overheid de coronacrisis te lijf is gegaan en de spanningen in de toeleveringsketens die daardoor zijn ontstaan, hebben de handelsstromen wereldwijd ingrijpend veranderd. Om de aanvoer te diversifiëren, richten de belangrijkste importregio's – Europa en uiteraard de Verenigde Staten – de blik op minder veraf gelegen landen, een fenomeen dat bekendstaat als nearshoring. Zo verhuist Europa productieactiviteiten naar Oost-Europa, terwijl de Verenigde Staten massaal aanvoerlijnen verleggen naar Mexico.

Dat ligt niet alleen geografisch dichtbij, beide landen hebben in de loop der jaren ook de economische banden aangehaald. In 2020 waren de Verenigde Staten met bijna 34% de belangrijkste leverancier van directe buitenlandse investeringen in Mexico⁴. Handelsakkoorden zoals de USMCA (United States-Mexico-Canada Agreement) verlenen Mexico een bevoorrechte toegang tot de Noord-Amerikaanse markt en creëren een vrijhandelszone. De oplopende politieke spanningen tussen de Verenigde Staten en China hebben de nearshoring ten gunste van Mexico alleen maar verder aangewakkerd.

Wat obligaties betreft is de Mexicaanse centrale bank weliswaar later begonnen met het verhogen van de rente, maar bedraagt de richtrente er vandaag niettemin 11%⁵. Nu de kerncijfers van het land over het algemeen een stijgende lijn vertonen, is Mexico een interessante emittent.

Tegen die achtergrond zien wij aantrekkelijke kansen op de Mexicaanse aandelen- en obligatiemarkten om op de positieve ontwikkelingen in te spelen:

• Wat de aandelenmarkt betreft, profiteert de bank Grupo Banorte van de toenemende nearshoring en aantrekkelijke groeivooruitzichten in de nog niet volgroeide Mexicaanse markt.

• De obligatiemarkten bieden als gevolg van de strijd van de centrale bank tegen de inflatie een bijzonder aantrekkelijke reële rente, met name op uitgiften in lokale valuta, met een tienjaarsrente van bijna 10%.